Μύθοι και αλήθειες για τον ΑΔΜΗΕ

Μεγάλη εντύπωση και πολλά ερωτηματικά γεννούν τα απανωτά δημοσιεύματα μερίδας των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης, που αγωνιούν και οδύρονται για το σταμάτημα του ξεπουλήματός και την διατήρηση στο Δημόσιο της στρατηγικότερης εθνικής υποδομής, της Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας.

Μετά μάλιστα, τις προγραμματικές δηλώσεις και την ψήφο εμπιστοσύνης προς τη νέα κυβέρνηση, που δεσμεύτηκε να ξαναδώσει στη ΔΕΗ και στη θυγατρική της ΑΔΜΗΕ το Δημόσιο Κοινωνικό ρόλο τους, ο κλαυθμός και οι αναλήθειες αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.

Απώλεια «πάνω από 600 εκ. ευρώ» βλέπει ο ένας :

(euro2day.gr/news/economy/article/1303388/terna-italia-aposyrei-thn-prosfora). 

Χάνονται «900 εκ. ευρώ» υπερθεματίζει ο άλλος (energypress.gr/news/Gkrizos-orizontas-gia-energeiaka-Project-ypsoys-ews-5-dis-eyrw). Ανησυχεί «για τις επενδύσεις ΔΕΗ και ΑΔΜΗΕ» ο τρίτος (capital.gr/News.asp?id=2224036). Κι όλοι μαζί θρηνούν για τη «δυσαρέσκεια» και την....

«απόσυρση της προσφοράς» της ιταλικής TERNA S.A., του «επικρατέστερου αγοραστή» του ΑΔΜΗΕ.

Μα καλά, οι εν λόγω αρθρογράφοι δεν διαβάζουν ούτε τις πληροφορίες των δικών τους ιστοσελίδων;

Στις 29.1.2015 στο energypress.gr, δημοσιεύτηκε η συνέντευξη του Διευθύνοντος Συμβούλου της TERNA S.A., Ματέο ντελ Φάντε, που αποκάλυψε απερίφραστα ότι η συμφωνία για τον ΑΔΜΗΕ είχε κλείσει στα  350 εκ. ευρώ μάξιμουμ!! Καθώς, λίγο πριν την ημερομηνία υποβολής δεσμευτικών(!) προσφορών, «η Ιταλική TERNA είχε στη διάθεσή της μόνο 350 εκ. ευρώ για την αγορά του 66% του ΑΔΜΗΕ» και για τα «υπόλοιπα» βρίσκονταν ακόμα… «σε αναζήτηση χρηματοοικονομικού εταίρου»!!

Καθίσταται πλέον φανερό και στον πιο ανίδεο, πως η εκποίηση του ΑΔΜΗΕ ποτέ δεν στόχευε ούτε σε «έσοδα», ούτε σε κανενός είδους «ανάπτυξη» για την ελληνική οικονομία. Αρκεί να συγκρίνουμε τα 350 εκ. ευρώ, με τα οικονομικά μεγέθη του ΑΔΜΗΕ:

- Η πραγματική αξία των παγίων του (με όρους αντικατάστασης) υπερβαίνει τα 8 δις ευρώ.

- Ο κύκλος εργασιών του ήταν € 325εκ. για το 2012, € 347 για ο 2013 και για το 2014 εκτιμήθηκε σε περίπου € 400 εκ. ευρώ.

- Οι επενδύσεις του ανήλθαν την τριετία 2012-2014 σε 350 εκ. ευρώ.

Όσο για την ανησυχία για την κατασκευή της Πτολεμαΐδας V: Ο προϋπολογισμός της ανέρχεται σε 1,5 δις ευρώ. Ποιος νοήμων άνθρωπος θα ισχυριζόταν πως πρέπει να πουληθεί ο ΑΔΜΗΕ για να χρηματοδοτήσει η ΔΕΗ το ένα πέμπτο μιας Μονάδας της;

Πόσο μάλλον όταν το ισχυρίζονται τα ίδια ΜΜΕ που διαφήμιζαν ότι «τα έσοδα από την πώληση του ΑΔΜΗΕ, θα δοθούν στο μεγαλύτερο μέρος τους ως μερίσματα στους μετόχους της ΔΕΗ Α.Ε.»!!! (http://www.capital.gr/news.asp?id=1847828)

Για τα αναγκαία έργα διασυνδέσεων και ενίσχυσης του Συστήματος, ας μην αγωνιούν. Υλοποιούνται ήδη από τον Δημόσιο ΑΔΜΗΕ, μέσω ιδίων κεφαλαίων και ήδη εξασφαλισμένων κονδυλίων από το ΕΣΠΑ και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Όσο για μελλοντικά έργα που επέβαλε η ΡΑΕ, άρον-άρον πριν την ιδιωτικοποίηση  κι όσα εφευρίσκει κάθε τόσο, η διορισμένη από την κυβέρνηση κοινωνικής εξαθλίωσης, διοίκηση του ΑΔΜΗΕ, αποτελεί θέμα μεγάλης συζήτησης αν είναι απαραίτητα. Σε κάθε περίπτωση, πολύ θα θέλαμε να μας εξηγήσουν οι αγωνιούντες για το επενδυτικό πρόγραμμα του ΑΔΜΗΕ: ένας ιδιώτης που διέθετε όλα κι όλα 350 εκ. ευρώ, θα έκανε ποτέ επενδύσεις 3 δις ευρώ;;;

Τα παραπάνω δεδομένα δημιουργούν αναγκαστικά κι άλλους συνειρμούς κι ερωτήματα, που θα ήταν ίσως χρήσιμο να διερευνηθούν από τη νέα ηγεσία του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και Ενέργειας.

-          Γνώριζε η ΡΑΕ, ότι ο προτιμώμενος αγοραστής του ΑΔΜΗΕ, διέθετε μόνο 350 εκ. ευρώ, όταν δημοσίευε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (ΦΕΚ Β - 1778/30.6.2014) «τη νέα μεθοδολογία υπολογισμού του επιτρεπόμενου εσόδου του ΑΔΜΗΕ για το 2015-2017», ή σε απλά ελληνικά, τα εγγυημένα χρήματα που θα εισέπραττε ο ιδιώτης αγοραστής του ΑΔΜΗΕ από τους έλληνες καταναλωτές; Σχετίζεται η απόφασή της να εντάξει άρον-άρον όλα τα μεγάλα έργα στην επόμενη τριετία, να του δώσει από πριν τα χρήματα και να του κάνει έλεγχο αν έκανε επενδύσεις μετά από τρία χρόνια; Κάτι που είχαν ήδη επισημάνει με κοινή επιστολή τους ο Σύλλογος Επιστημονικού Προσωπικού ΔΕΗ και ο Σύλλογος Εργαζομένων ΑΔΜΗΕ/ΛΑΓΗΕ (αρ. πρωτ. ΡΑΕ Ι-184331/23.05.2014).  Μήπως ο «χρηματοοικονομικός εταίρος» της ΤΕΡΝΑ SA είχε βρεθεί στην τσέπη των ελλήνων φορολογουμένων;

-          Γνώριζε ο «πωλητής», η διοίκηση της ΔΕΗ ΑΕ, η διοίκηση του ΑΔΜΗΕ και οι παχυλά αμειβόμενοι εξωτερικοί κι εσωτερικοί «σύμβουλοι αποκρατικοποίησης», το «επενδυτικό προφίλ» του προτιμώμενου αγοραστή; Και συνέχιζε τη διαδικασία εκποίησης, οδηγώντας τη στην τελική φάση;

Δεν έχει σημασία αν τέτοια δημοσιεύματα εντάσσονται στην πολιτική περί «αριστερής παρένθεσης» ή αν εκπορεύονται από τους μέχρι χτες εκποιητές, που αγωνιούν για το μέλλον τους.

Σημασία έχει το μέλλον της χώρας μας και των ανθρώπων της. Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι η απάντηση στην κρίση, είναι η αιτία που οι κοινωνίες βρέθηκαν περισσότερο από ποτέ ανέτοιμες κι ανήμπορες να την αντιμετωπίσουν. Αυτή είναι η πραγματικότητα, όσο κι αν κάποιοι επιμένουν στη διαστρέβλωσή της.

Το Σύστημα Μεταφοράς της ΔΕΗ, ο ΑΔΜΗΕ, η Δημόσια Υποδομή που εγγυάται την ασφαλή ηλεκτροδότηση και την εθνική ασφάλεια, έχει και μπορεί να παίξει καίριο ρόλο στην ελληνική οικονομία.

Πρέπει όμως να ξαναβρεί τον προσανατολισμό του. Η πολιτική της εκποίησής του οδήγησε μόνο σε διαλυτικά φαινόμενα στη λειτουργία του και απαξίωση προκειμένου να καταστεί «ελκυστική προσφορά». Απαιτείται διαφάνεια και δικαιοσύνη για να μπορέσει να ανασυνταχθεί. Υπάρχουν ευθύνες και πρέπει να αποδοθούν.

Ο ΑΔΜΗΕ διαθέτει και τις υποδομές και τους ανθρώπους για να αναδιοργανωθεί, να αναπροσανατολιστεί και να συμβάλει στην προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της χώρας και την ευημερία των πολιτών της. Για να συμβάλει αποτελεσματικά ώστε να ξαναγίνει η ΔΕΗ η ατμομηχανή της ανάπτυξης, που θα μειώνει πραγματικά το κόστος παραγωγής ενέργειας -βασικής προϋπόθεσης για την ανάπτυξη κάθε Οικονομίας- καθιστώντας παρελθόν τις πανάκριβες τιμές της απελευθερωμένης αγοράς, διαμορφωμένων από επιδοτήσεις στους ιδιωτικούς ομίλους, δυσνόητες ρυθμίσεις και μεθοδεύσεις στο «ταμπλώ» του ΛΑΓΗΕ.

Έτσι, το χαμόγελο, που ξαναεμφανίστηκε μετά από πέντε χρόνια στα χείλη των εργαζομένων και ολόκληρου του λαού, θα μπορέσει να ανθίσει και να δέσει καρπούς.

ΓΙΑΝΝΙΚΑΚΗ Ρ. Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΕΠ/ΔΕΗ

ΚΟΡΟΝΙΩΤΑΚΗΣ Μ. ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΣΔΜ/ΔΕΗ

ΛΥΜΠΕΡΗΣ Κ. ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ

ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ Σ. ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΔΜΗΕ

ΝΟΜΙΚΟΣ Β. ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΔΜΗΕ/ΛΑΓΗΕ

ΠΑΠΑΔΕΔΕ Φ. ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ

TO ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ…

  Του Νίκου Ιγγλέση

Το ανακοινωθέν του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015, που συνυπογράφει ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης, βάζει τέλος στις αυταπάτες πολλών στελεχών της νέας κυβέρνησης αλλά και μεγάλης μερίδας της κοινωνίας, που πίστεψαν ότι θα μπορούσε να υπάρξει λύση του ελληνικού δράματος μέσα στο πλαίσιο της Ευρωζώνης.

Παρά τις προσπάθειες επικοινωνιακής διαχείρισης της συμφωνίας στο Eurogroup, η Ελλάδα έχοντας παραιτηθεί εκ των προτέρων από όποια διαπραγματευτικά όπλα διέθετε, αναγκάστηκε σ΄έναν ακόμη επώδυνο συμβιβασμό εις βάρος των εθνικών συμφερόντων της. Επί πέντε χρόνια οι Δανειακές Συμβάσεις και τα συνημμένα Μνημόνια διέλυσαν την παραγωγική βάση της χώρας, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 25%, η ανεργία έφτασε το 27%, τα εισοδήματα των πολιτών μειώθηκαν κατά 40%, η μορφωμένη νεολαία μεταναστεύει σε αναζήτηση εργασίας και ο πληθυσμός γερνάει επικίνδυνα, αλλά η μόνη σταθερά είναι η παραμονή στο ευρώ μέχρις ότου η καταστροφή γίνει μη αναστρέψιμη. Όπως λέει η μνημονιακή αντιπολίτευση, σημασία έχει η παραμονή της χώρας στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, τα υπόλοιπα…γαία πυρί μειχθήτω.

Η νέα κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν αποτόλμησε, ούτε καν υπαινίχθηκε, ότι θα προχωρήσει σε πλήρη ρήξη με τους δανειστές – δυνάστες, ούτε προετοίμασε ένα σχέδιο επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, που θα προστάτευε τη χώρα σε περίπτωση σύγκρουσης. Οι δηλώσεις του Γ. Βαρουφάκη ότι «σε περίπτωση ρήξης θα επέλθει ο Αρμαγεδδώνας» και του Π. Καμμένου ότι «θα κάνουμε τη χώρα Κούγκι» έστελναν στους δανειστές το μήνυμα ότι δεν έχουμε εναλλακτική λύση ή θα καταστραφούμε ή θα υποκύψουμε.

Το αμερικανικό περιοδικό New Yorker στις 21-2-15 έγραφε: «Μόλις ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε συνειδητοποίησε ότι ο Βαρουφάκης δε θα μπορούσε να παίξει το χαρτί του Grexit, ήξερε ότι τον είχε όπου τον ήθελε».

Διαβάστε περισσότερα »

Αναρτήθηκε από Δημήτρης Κυπριώτης

Μετά από τα πολλά λόγια ήρθε η ώρα της προσγείωσης στην πραγματικότητα.

Του Δημήτρη Κυπριώτη*             

Ο Γάλος πολιτικός και φιλειρηνιστής Ζαν Ζωρές (1859-1914), ιδρυτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας, είχε διατυπώσει τη ρήση: « όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, αλλάζουν τις λέξεις για τα πράγματα».

Στην κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, όπως αρέσκονται να λένε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, φαίνεται ότι η παραπάνω ρήση έχει βρει θιασώτες, γιατί δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η επιμονή που δείχνει η ομάδα διαπραγμάτευσης στην αντικατάσταση λέξεων στα προσχέδια της διαμόρφωσης του τελικού κειμένου συμφωνίας με το Eurogroup.

Όμως το ζητούμενο στην περίπτωση δεν είναι αυτό και ούτε έχει μεγαλύτερη αξία ο συμβολισμός των εννοιών των λέξεων, από την ίδια τη συμφωνία, αφού όλοι οι Έλληνες και η κυβέρνηση φυσικά θα ήταν ευτυχείς, αν ασχέτως των λέξεων και των φράσεων που θα χρησιμοποιηθούν στο τελικό κείμενο αμοιβαίας συμφωνίας, υπήρχαν τέτοιοι όροι που να εξυπηρετούσαν  τα συμφέροντα και τις ανάγκες της χώρας και των πολιτών της.

Δυστυχώς όμως αυτό δεν υπάρχει μέχρι στιγμής και για αυτό το λόγο οι κυβερνώντες προσπαθούν την αδυναμία αυτή να την καλύψουν πίσω από τις λέξεις.  Το μόνο όμως που θα μπορέσουν να κάνουν με αυτόν τον τρόπο, αν τελικά η κατάληξη των διαπραγματεύσεων δεν αποβεί ευνοϊκή, θα είναι αυτό που γίνεται πάντα σε βάρος της νοημοσύνης του λαού. Να τον αποπροσανατολίσουν από την πραγματικότητα που θα αντιπροσωπεύει η συμφωνία που θα έχουν αποδεχθεί να υπογράψουν και στη συνέχεια να εκτελέσουν, όπως ακριβώς έκαναν και οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις.

Στο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα και σήμερα ως κυβέρνηση, όλοι γνώριζαν ακόμη και πριν από τις εκλογές όπως γνωρίζουν και σήμερα,  ότι το εγχείρημα τους να εξασφαλίσουν μία διαφορετική  συμφωνία με τους εταίρους και δανειστές ήταν  εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση, απίθανη θα σημειώναμε εμείς, αφού είχαν επιλέξει τη διαπραγμάτευση και την κατάληξη της  συμφωνίας, να την πετύχουν εντός του περιβάλλοντος της ΕΕ και ειδικότερα εντός της ζώνης του Ευρώ.

Και όλα αυτά, ενώ γνώριζαν ότι η Ευρωζώνη από το 2010, δημιούργησε τέτοιους  θεσμούς και μηχανισμούς (Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοδοτικής Σταθερότητας, Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό για τις τράπεζες, Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης) και από κοντά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, για να μπορεί να ελέγχει τα κράτη οικονομικά μέσα από όλους αυτούς τους μηχανισμούς και κυρίως να κάνει ΑΔΥΝΑΤΗ  την απεξάρτηση μιας χώρας από τη θηλιά του αέναου χρέους με το οποίο την έχουν τεχνητά  φορτώσει.

Η της κυβέρνησης όμως πίστευαν, ότι με άλλου είδους διαπραγμάτευση, σκληρή την ονόμασαν, και με τη στήριξη μεγάλου μέρους του λαού, αφού το αποτέλεσμα των εκλογών τους δικαίωσε και ο λαός τους έδωσε νέες εντολές,  μπορούν να κάμψουν τις αντιστάσεις των εταίρων της Γερμανοκρατούμενης ΕΕ. Αλλά φευ!

Μέχρι τώρα  που γράφονται αυτές οι γραμμές,  η κυβέρνηση έχει ήδη κάνει πίσω από την «αδιαπραγμάτευτη» θέση της  να μην υποκύψει σε κανέναν εκβιασμό, αποστέλλοντας μάλιστα επιστολή-αίτηση παράτασης της Δανειακής Σύμβασης (μουρμουρίζοντας μαθητικές δικαιολογίες ότι  τάχα η σύμβαση δεν είναι μνημόνιο  και άλλα τέτοια  ευτράπελα) ύστερα από το ιταμό τελεσίγραφο του επικεφαλής του Eurogroup, ότι αν δεν αποσταλεί αυτή η επιστολή θα παύσει να ισχύει και πρόγραμμα χρηματοδότησης με ότι σημαίνει αυτό.

Όμως, αν θέλει η κυβέρνηση, έστω και τώρα,  να μην προχωρήσει σε σημείο διασυρμού, όπως  θέλουν και έχουν βάλει στόχο να την οδηγήσουν εκεί ο Β. Σόιμπλε και οι όμοιοί του, οφείλει να μην κάνει ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ, τουλάχιστον από διακηρυγμένες θέσεις της, όπως ακριβώς απαίτησε και απαιτεί  ο ελληνικός λαός στις μεγάλες συγκεντρώσεις των τελευταίων ημερών.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Το Χωνί στις 22-2-2015

Αναρτήθηκε από Δημήτρης Κυπριώτης .